- I'll be missing you..

- No pięknie! Stary widzisz to? Dzieciaki się bez nas bawiły! -pierwszy do pokoju wszedł Bartek

- A czy Andrea wie o tym? -zacytował Łukasz

- Ktoś mi teksta kradnie! -poderwał się nagle Kubiak

- Nie śpij, bo Cię okradną! -zaśmiał się Żygadło

- Chyba nie pij... -pokręcił głową Kurek

Kubiaczek przetarł oczy.

- Patrzcie tylko, kogo my tu mamy! -prawie spadł z łóżka

- Co za krzyki... -przebudził się Ignaczak- Aaaaa Ziomek mój ziomek powrócił w spalskie strony! -wstał by się z nowymi gośćmi przywitać.

To samo uczyniła reszta zaspanego towarzystwa. 

Reprezentacyjni koledzy bardzo ucieszyli się na swój widok.

- A tej Panienki to jeszcze nie znam. -zagadnął Łukasz

- To nasza Julka, nowy nabytek w kadrze. -wyjaśnił Wrona, przedstawiając ich sobie

- My też się jeszcze nie znamy. Kurek. Dla przyjaciół Bartek. -zalotnie uśmiechnął się do Julki Bartosz

- I nie poznacie. Ten grecki bóg nie będzie miał z Tobą nic wspólnego. -Kłos objął swoją dziewczynę

- A czemu nie? Zazdrosny? -zażartowała Julka- Cześć, Julka jestem. -podała rękę siatkarzowi- I wiesz co Bartek? Od lat się w Tobie kocham! -posłała żartobliwe spojrzenie Karolowi- A raczej w Twoim odbiciu na plakatach w moim pokoju...

- Już mi się podobasz! -wypalił 

- Kurek! Nie pozwalaj sobie! -powoli denerwował się jeszcze wczorajszy środkowy

Były i obecny zawodnik bełchatowskiego klubu rozpoczęli w tym momencie wojnę spojrzeń. Wszystko w granicach normy.

- Zaraz chyba wybuchną... -skwitował sytuację Bartman

- Przypominam tylko, -zwrócił się do Julki Karol- że dopiero co Ci się oświadczałem. A Ty mi tu z miłością do Kurka wyskakujesz... -zrobił obrażoną minę

- Co zrobiłeś przepraszam? -uśmiechnęła się

- No oświadczyłem się? -podrapał się po głowie

Ignaczak pomachał im swoją kamerą.

- Ten oto niezawodny sprzęt zarejestrował wszystko i przykro mi Karollo, nie popisałeś się. Sam przyznałeś, że to nie były oświadczyny. 

- Czyli jest dla mnie nadzieja. -Kurek charakterystycznie poruszał brwiami

Wszyscy wybuchnęli śmiechem.

- Ja Wam jeszcze pokażę.. -mruknął Kłos układając w głowie pewien plan.

- A gdzie Cichy? -wtrącił Łukasz

Rozejrzeli się po pokoju.

- Eeee Kori też nie ma! -ucieszył się Kubiak za co został obrzucony przez Bartmana gromiącym spojrzeniem

Bartek zajrzał do łazienki.

Zaczął głośno klaskać.

- Zostawić Cię na kilka miesięcy samego...

Nowakowski wreszcie otworzył oczy. 

Kornelia jeszcze spała. Mocno w niego wtulona.

- Ma dziewczyna sen. -przyznał Kuraś- Że też ta banda jej nie obudziła.

- Musi odpocząć. -westchnął jego przyjaciel

Bartek wyszedł z łazienki zamykając za sobą drzwi.

- Widok jak z obrazka. -zatarł ręce

- Ale że co? -Zbyszek udawał, że nie wie o co chodzi

- Oni zawsze tak fajnie razem wyglądają? -zapytał przyjmujący

- Zawsze! -usłyszał chóralną odpowiedź kolegów

  Piotrek poczuł, że drętwieje mu ręka. Nie chciał obudzić dziewczyny, ale zmuszony był ruszyć się chociaż o milimetr. Kornelia się poderwała.

- Matko droga, Piotruś przepraszam Cię!

- Ty mnie? Za co?

- Przecież Ty musisz grać, mieć siłę i w ogóle! A ja Ci kazałam spać w wannie... Bardzo mądrze... -była wyraźnie przejęta jego stanem

- Spoko loko, daliśmy radę. I poza tym niczego mi nie kazałaś. Sam w sumie chciałem. -uśmiechnął się.

Jego śmiejące się oczy zawsze były dla niej argumentem nie do przebicia.

Kornelia chciała wstać, ale nie mogła się wydostać z uścisku siatkarza. Ich nogi były nieco splątane. 

- Czekaj... To może najpierw lewa, -powiedziała- ale moja lewa! -zaśmiała się kiedy Piotrek próbował wyciągnąć swoją lewą kończynę, przez co nie miała możliwości wstać.

- Ok, jeszcze raz. Powoli... 

Kornelia oparła się o brzeg wanny. Udało jej się wyplątać jedną nogę. Druga cały czas była owinięta tą Piotrkową.

- Mówił Ci ktoś, że masz za długie te nogi? -zażartowała

- Parę razy pewnie tak. -odparł

Dziewczyna stała teraz na jednej nodze. 

- Ok, tylko teraz słuchaj uważnie. -zwróciła się do niego- Kiedy powiem "już" podniesiesz lekko swoją nogę. Dobra?

- Może zapamiętam. -pokazał jej język

- A która noga Ci potrzebna?

- Lewa.

- Oki.

- To na trzy. Raz... Dwa... Trzy... Już!

W chwili, kiedy Piotrek unosił nogę, Kornelia upadła na niego.

- Ale Twoja lewa miała być! -śmiała się

- Przecież powiedziałaś, że potrzebujesz lewej... Myślałem, że mówisz o swojej lewej...

- Twojej lewej, żebym mogła wyciągnąć moją prawą, bo druga, czyli tak naprawdę lewa, już mi niepotrzebna. -tłumaczyła 

Słysząc własne słowa sama nie mogła się połapać w tej instrukcji. Dziwić się chłopakowi...

Do łazienki wbiegli z hukiem siatkarze.

- Co jest?! -piszczał Jarosz- Wypadek w mojej łazience? Kto za to zapłaci?! Byliście ubezpieczeni od nagłych wypadków mam nadzieję! -żartował

- Uuu a mnie to na żaden wypadek nie wygląda. -cieszył się Igła

Piotrek leżał w wannie. Kornelia na nim. Upadając zerwała zasłonę, więc wszystko wyglądało dość nietypowo. 

- Już sobie nie dopowiadajcie. -przecisnęła się między nimi Julka- Znam ją od dziecka. To rozsądna dziewczyna. Prawda Kori? -zwróciła się do przyjaciółki

- Prada, prawda! -przytaknęła

- A teraz wybaczcie, chcielibyśmy się ogarnąć. -zaśmiał się Pit puszczając im oczko.

- Ohooo widzę Cichy już nie taki cichy. -zauważył Żygadło

Bartman przyglądał się wszystkiemu z boku. W końcu wyszedł głośno dając o tym znać.

  Na treningu nie szło chłopakom najlepiej. Zarówno tym porannym jak i popołudniowym. Andrea tylko domyślał się co jest przyczyną. Na korytarzu Zati rozmawiał o minionym wieczorze z Kurkiem. Musiał mu wszystko zrelacjonować przecież. Pech chciał, że fragmenty tej opowieści doszły do włoskiego trenera. 

Kiedy siatkarze wyciskali siódme poty na sali, dziewczyny podziwiały okolicę spacerując.

Julka zaczęła rozmowę:

- Co się między Wami stało?

- O czym mówisz?

- Nie o czym tylko o kim... Jesteście z Piotrkiem tak bardz-

- Koniec tematu. -przerwała jej Kornelia- Już to przerabialiśmy. Przyjaciele. Nic więcej. Ja... Ja koch... Jestem z Alkiem. A Piotrek też kogoś ma zresztą.

- Wierzysz w to?

- Muszę...

  Po późnym obiedzie auto Karola w pełni nadawało się do dalszej jazdy. 

- Tylko błagam ostrożnie. -prosił

- Poradzą sobie. -wtrącił Kurek

- O widzisz, bierz przykład z kolegi. -pocałowała chłopaka w policzek Julka

- Zbieramy się. -z trudem przyznała Kornelia

Obie nie chciały się żegnać z chłopakami. Nie wiedziały, kiedy ich znowu wszystkich zobaczą poza szklanym ekranem telewizora.

Praktycznie wszyscy zebrali się na parkingu. Dziewczyny kolejno ściskały chłopaków. 

- Czekam w samochodzie. -szepnęła Julka zostawiając Kori z Nowakowskim

- Piotrek... -zaczęła

- Nic nie mów. -przyciągnął ją do siebie i mocno przytulił.

Tkwili tak zamknięci w szczelnym uścisku przez dobrych kilka minut.

Julka nie miała serca ich pospieszać, więc cierpliwie czekała.

Kornelia czuła, jak łzy powoli spływają jej po policzkach.

- Kiedy się zobaczymy?- zapytała

- Na pewno kiedyś w Rzeszowie. -próbował żartować

Jemu też ciężko się było z nią rozstawać.

Dziewczyna jeszcze raz wtuliła się w tors Nowakowskiego. Czuła jak mocno ją obejmuje.

- Będę tęsknić. -powiedziała, kiedy w końcu się od siebie oderwali

- Ja-

Przerwał mu dzwoniący telefon.

Spojrzał na wyświetlacz i odszedł kilka kroków, żeby odebrać.

Mimo wszystko Kornelia słyszała co mówi.

- Halo? Jasne, że się cieszę! Zawsze się cieszę jak dzwonisz. Tak, też tęsknię. Ale już niedługo, nie martw się...

Kornelia po cichu odeszła w stronę auta.

Wsiadła, zapięła pas, podgłosiła muzykę.

- Jedźmy, proszę... -poleciła przyjaciółce

Julka posłusznie ruszyła spod spalskiego ośrodka.

Kornelia oparła głowę o szybę. Już nie mogła pohamować łez.

Słysząc silnik Piotrek odwrócił się.

Było już za późno. 

Patrzył, jak samochód na warszawskich numerach znika z jego pola widzenia.  

----------------

Dziś bardzo baaaardzo króciutko... Przepraszam za ewentualne błędy :( Byłam pierwszy raz na zajęciach po chorobie i okazuje się, że tyle zaległości się namnożyło! Nie wiem jak to wszystko ogarnę...

Bądź co bądź mam nadzieję, że rozdzialik się Wam spodoba ;)

Na pewno niedługo nadrobię, słowo!
Enjoy!


PS. Transfery, transfery, transfery... Grrr...!

+ Through chaos as it swirls, it's us against the world..