Sorry for party rocking!

  Kilka minut po 21. zjawili się pod klubem.

- No, Nowakowscy! Ileż to można na Was czekać! -przyjaznym okrzykiem przywitał się z nimi Bartman

- Przecież wcale się nie spóźniliśmy, już nie przesadzajcie... -broniła Kornelia

- Ale za to jak wyglądamy! -prezentował się Pit

- Będziecie tak stać czy jednak do nas dołączycie? -z klubu wyszedł kapitan Sovii

W środku czekali już na nich Kosok, Lotman, Ignaczak i Buszek. 

- A gdzie reszta składu? -pytał Bartman kiedy przysiadali się do nich

- Nie dali rady. Sprawy rodzinne czy coś. -wyjaśnił Rafał

- Jaaasne, po prostu nie chcieli z nami pić! -lekko oburzył się ZB9

- Pić?

- Kornelia... Czy Ty myślałaś, że my tu będziemy grzecznie przy kawce siedzieć?

- Tak Zbysiu, właśnie taką miałam nadzieję.

- Nie bój się, my Ci krzywdy nie zrobimy. -zapewniał ją atakujący

- Ale nie jesteś nieletnia? -nagle z przerażeniem zapytał Rafał

- A na ile lat wyglądam?

- Hmm... A z 16, ale w tej sukience dałbym Ci 17.

- Żartujesz? Przecież Ona maturę w tym roku zdawała! -śmiał się z kolegi Igła

- Aaaaa faktycznie...

- No właśnie Młoda, kiedy Ty właściwie masz urodziny?

- Dobre pytanie... Potrafiliśmy wyniki rekrutacji sprawdzić a nie wiemy kiedy się urodziłaś... -dorzucił Achrem

- No zgadujcie. -uśmiechnęła się

- 18 grudnia!

- Ojjj nie Cichy, za dobrze by Ci było. -szturchnął go Kosa- A jaki miesiąc?

- Jeden z dwunastu.

- O proszę, jaka cięta się zrobiła. -żartował Zbyszek

- Osiem! -krzyknął Lotman

- W sensie że co?

- Urodziny! 

- Nadal nie czaję...

- Bartman, naucz się słuchać.

- Kosok, a Ty lubisz tak po nazwisku wołać?

- Woła to do rzeźni prowadzili... -zaśmiał się pod nosem Krzysiek

- A Tobie to nie za wesoło?

- Uuuu Bartman się wkurzył.

- Ignaczak się nie zna.

- Bartman był u Wojewódzkiego.

- A jaki to ma związek z tematem? -wtrącił Piotrek

- Nie wiem, tak sobie powiedziałem. 

- Ok...

- Lubię wkurzać naszego Zbysia.

- Żebym ja Cię zaraz nie wkurzył.

- Zibi, no stress. Let's party!

- Lotman dobrze gada. Polać mu! -zauważyli Grzesiek z Rafałem

- Ale ja chciałbym wiedzieć... Kornelia, kiedy masz urodziny? -zapytał grzecznie kapitan

- W sierpniu. -odpowiedziała

- Czwartego? -zgadywał Igła

- Zgadza się. -przytaknęła

- Jak Mario Wlazły!

- Pierwszy siatkarz, którego zaczęłam rozpoznawać... -westchnęła dziewczyna

- Ciiii lepiej nie mów tego na głos, bo Pit będzie zazdrosny. -puścił jej oczko Kosa

- To co, ja pójdę po jakieś drinki hmm? -zaoferował Buszek

- Idę z Tobą! -dodał Grzegorz- Co pijecie?

- Krwawą Mary! Mojito! -krzyczeli jeden przez drugiego

- A Ty Młoda na co masz ochotę? -troskliwie zapytał Krzysiu

- Sok pomarańczowy.

- Dla mnie też.

- No co Ty Cichy, serio?! -zdziwił się Bartman

- Samochodem przyjechaliśmy...

- You've got to be kidding me... -dorzucił swoje pięć groszy Amerykanin

- A widzisz te szpilki? -wskazała na swoje buty dziewczyna

- Co z nimi?

- Jak niby miałabym wrócić w nich do domu? Już teraz mocno dają mi o sobie znać...

- A wiesz co to taksówka? 

- Wolę samochód Piotrka. -uśmiechnęła się do Nowakowskiego

Chłopaki poszli do baru.

- Tylko pamiętacie, że wychodzimy stąd o przyzwoitej porze? -zapytała kiedy ponownie byli w komplecie

- No rano jakoś. -zaczął się z nią przekomarzać Bartman

- Rano jakoś to ja mój drogi muszę być już w drodze na uniwerek.

- Why?

- For money. -dokończył Igła

- Dobry Leo nie był zły. Wszędzie się facet wkręcił. A tak serio?

- Przecież jutro jest ostateczny termin składania dokumentów.

- A dziś nie byliście tam w końcu?

- Nie przyjęli. -krótko wyjaśnił cichy do tej pory... Cichy ;)

- Że jak to? -włączył się do rozmowy libero

- Normalnie... -zaczęła Kornelia- Spóźniliśmy się. W czwartki pracują do 13:30.

- A byliście o...?

- Jakoś kilka minut po.

- I to nazywasz spóźnieniem? Ja pamiętam jak Winiarski na zgrupowanie dwa dni po terminie przyjechał kiedyś. To było dopiero spóźnienie! A nie jakieś tam kilka minut... Bez żartów...

- Dwa dni?! -Olieg nie mógł się nadziwić- Gdyby u nas na klubowe zgrupowanie ktoś się tak spóźnił to ojj, współczuję...

- No, Kowal by nie darował. -zauważył Buszek

- Dobra, ale co z tymi papierami w końcu? -wrócił do tematu Krzysztof

- Jutro musimy to załatwić. -powiedział Nowakowski

- O której tam będziecie?

- Po 9 chwilę. Później prosto na dworzec. -wytłumaczyła Kornelia

- Dworzec? -Paul był wyraźnie zaskoczony- Don't go. Pleaseeee

- Wracam do Lublina. Muszę. Ej, ale co to za miny? -spojrzała na nich- Przecież ja tu się niedługo przeprowadzam! Codziennie wtedy będziemy się widywać. 

- I za to się napijmy!

- Ale nie mamy co... -posmutniał Bartman

- No to przynieś nam coś. -wygodnie rozłożył się na kanapie Ignaczak

- O jaki mądry, sam leć.

- Młodszy jesteś. No już, już. -ponaglał go

- Najpierw zatańczę! -złapał Kornelię za rękę i pociągnął w stronę parkietu.

Dziewczyna nie zdążyła zareagować. Spojrzała na Piotrka, ale ten tylko uśmiechnął się dając znak, że nic jej się nie stanie jak raz zatańczy z atakującym.

Dopiero po kilku piosenkach udało się jej namówić go na powrót do chłopaków. Kiedy schodzili z parkietu w obroty porwał ją Grzegorz.

- Potrzebuję minuty, żeby złapać oddech. -uśmiechała się, ale ten nie dawał za wygraną

- Tak tak, a później Piotrek już nikomu Cię nie odda i co ja wtedy zrobię? -Kosa spojrzał na nią tymi swoimi czekoladowymi oczami- Poza tym to moja ulubiona...

- No dobrze, ale tylko ta jedna piosenka. -w końcu się zgodziła i wróciła z nim na parkiet

- I know you're out of my league but that won't scare me away... -zaczął jej szeptać do ucha tekst utworu.

Dziewczyna lekko się od niego odsunęła i popatrzyła na niego. 

- Grzesiek... -powiedziała tylko a ten z powrotem ją do siebie przyciągnął obejmując mocniej w pasie.

Bujali się do rytmu. Dziewczyna stwierdziła, a raczej miała nadzieję, że pewnie tylko jej się zdawało. Chociaż w sumie miała wrażenie, że dostrzegła coś w jego oczach. A może to tylko alkohol?

Kiedy piosenka dobiegła końca podziękowała mu za taniec i szybko wróciła do stolika. Grzegorz szedł kilka kroków za nią.

- Gdzie Zbyszek? -zapytała Piotrka, który zajęty był rozmową z Lotmanem, przez co nie widział sytuacji z parkietu.

- Składa zamówienie przy barze.

Po paru minutach Zibi wrócił z tacą, na której znalazł się dzbanek z sokiem i butelka najbardziej spopularyzowanego napoju alkoholowego, czytaj wódki.

- Bartman, chyba żartujesz...

- Nie, Olieg. Co to dla nas.

- Co Kornelia sobie o nas pomyśli...

- Ja jak ja, -zauważyła- Wy chyba macie trening jutro. Poza tym mieliśmy się zbierać o przyzwoitej porze a tu już prawie 23!

- Serio? -udawał zaskoczonego Zbyszek- Myślałem, że koło ósmej jest. Jak ten czas leci.

- Bartman, no talking! Get me a drink!

- Oho, Paul zaczyna taką gadkę? Wiedz, że coś się dzieje... -skomentował Achrem

- Kori, może jednak? -proponował Zibi

- Chyba jednak podziękuję. Mam słabą głowę... -przyznała się

- Młoda sama wie najlepiej, na co może sobie pozwolić. -obronił ją Ignaczak

Zbyszek do szklanek nalał trochę trunku i sok. Albo może więcej było tych procentów niż soku? Zresztą, kto by na to zwrócił wtedy uwagę.

- No to zdrowie!

- Jak dobrze, że prowadzę a i Ty nie pijesz... -odezwał się Pit- Nie chciałbym próbować wynalazków Bartmana.

- Ej ej ja wszystko słyszę!

Nagle Piotrek wyjął ze swojej kieszeni telefon dziewczyny.

- Chyba sms. -podał jej

- "Mam nadzieję, że dobrze się bawisz." -przeczytała pod nosem

- Chłopak? -zgadywał

Kiwnęła tylko głową.

- Chcesz się znowu kłócić? -odpisała od razu

- Nie. Mówię szczerze. -niemal po chwili dostała odpowiedź

- No ok... Tak, bawimy się dobrze.

- Wszyscy są?

- Czyli kto?

- No Resovia.

- Większość.

- I Ty jedna z nimi?

- Zaczynasz?

- Nie, tylko się martwię.

- Niepotrzebnie. Ale to miłe.

- Tęsknię za Tobą.

- Za kilka dni się widzimy.

- Nie mogę się doczekać.

- Ja też.

- Nie będę Ci teraz przeszkadzał. Tylko odezwij się jak wstaniesz jutro. 

- Dobrze. Do jutra w takim razie.

- Będę czekał.

Kornelia oddała Piotrkowi swój telefon na przechowanie. 

- Może w końcu i my zatańczymy? -uśmiechnął się do niej wyciągając rękę

- Myślałam, że nigdy nie zapytasz. 

Długo bawili się na środku parkietu. Inne dziewczyny z zazdrością na nich patrzyły. Piotrek był świetnym tancerzem. 

- Oho, chyba zaraz zacznę Cię nosić na rękach! -zażartował kiedy Kornelia nieco się zachwiała

- To wszystko przez te buty. Mam ich dość! -zaczęła je zdejmować

- Poczekaj, poczekaj. Nie będziesz chodziła boso. Może wrócimy?

- Dobry pomysł...

- Bo mój. -uśmiechnął się pokazując ząbki

Kiedy usiedli na kanapie, Piotrek chwycił nogi dziewczyny i położył na swoich kolanach.

- Co Ty robisz?

- Mówiłaś, że masz dość tych butów.

- Wiesz co? Nie będę się z Tobą kłócić. -usiadła wygodniej a Piotrek zaczął masować jej stopy

- Dobrze, że siedzimy tak z tyłu! -wtrącił Igła- Jeszcze wszystkie te dziewczyny chciałyby zrobić z naszego Pitera masażystę!

- Ja nie chciałam. To była jego decyzja.

- Ale wcale się nie opierałaś. -dodał Kosok, który cały czas bacznie im się przyglądał

- Wypijmy za Cichego Masażystę! -zadecydował  Bartman unosząc swoją szklaneczkę.

Reszta poszła za jego przykładem.

- Ty nie wstawaj, ja Ci podam. -wyprzedził ruch dziewczyny

- Dziękuję. 

Kornelia wzięła łyk napoju i aż się zakrztusiła. 

- Wszystko ok? -przestraszył się Nowakowski

- Tak, tak. 

Posłała Bartmanowi groźne spojrzenie. Ten się tylko zaśmiał. Stwierdziła, że dawno nie piła a przecież od kilku łyków nic jej nie będzie.

- No to co, jeszcze po jednym? -atakujący znacząco na nią spojrzał

- Poproszę.

Po kolejnym toaście Krzysiek zabrał głos.

- Dobra młodzieży, my lecimy.

- Tak wcześnie? -zrobiła smutną minę

- Młoda jest prawie pierwsza... -poklepał ją po ramieniu

- Żona mnie nie wpuści, jak za późno wrócę. -żartował Olieg

- A to i ja się będę zbierał. -dołączył do nich Rafał- Widzimy się na treningu.

- Tylko nie popłyńcie za bardzo!

Pożegnali się z nimi i cała piątka ruszyła na podbój parkietu.

Świetnie się bawili. Kornelia kilkukrotnie zatańczyła z każdym z nich.

Koło 1:30 postanowili nieco odetchnąć.

- Soczku? -podsunął jej szklankę Zibi

Niewiele myśląc wypiła do dna.

- Twoje zdrowie! -dodała lekko się krzywiąc

- Kornelka? -Nowakowski przyjrzał się jej badawczo

Dziewczyna jednak to zignorowała. Nie chciała, żeby Piotrek dowiedział się o tej 'pomyłce'.

Po kilku, może kilkunastu, tym podobnych akcjach (niestety Piotrek nie był w stanie przerwać zmowy na linii Kowal-Bartman) wstała i oznajmiła, że potrzebuje powietrza.

- Wyjdę z Tobą. 

- Dzięki Piotruś, poradzę sobie.

Kiedy zostali w męskim gronie:

- Cichy Ty wiesz, że Bartman ją zaraz upije?

- Ojjj Kosa nie znasz się! -szybko zareagował atakujący

- To widać. -wtrącił Lotman

- Zbyszek już nie będzie, prawda? -stanowczo polecił mu Pit

- Wy tu sobie gadajcie a ja idę po wodę czy coś. Przecież już cały dzbanek zaprawili wódką!

Jednak Grzegorz wcale nie miał zamiaru kierować się w stronę baru. Wyszedł na zewnątrz.

- Zimno Ci? Cała się trzęsiesz. -położył rękę na ramieniu dziewczyny.

- Ale mnie wystraszyłeś!

- Wybacz. Pięknie wyglądasz.

- Dziękuję.

- Lepiej się czujesz?

- Chyba nie.... Kręci mi się w głowie...

- Chodź, -objął ją w pasie- usiądziesz sobie. -i pomógł przejść te kilka metrów, które dzieliło ich krzeseł stojących przy wejściu do klubu

- Dzięki.

- Wiesz, chciałbym Ci coś powiedzieć...

Nagle pojawił się przy nich Piotrek ze Zbyszkiem przerywając im rozmowę.

- Ooo tu jesteście. Kornelka, wszystko ok?

- Tak Piotruś. Zakręciło mi się tylko w głowie.

- Przepraszam Cię najmocniej! -zaczął w kółko powtarzać Bartman

- Nie Twoja wina. Jestem przecież dorosła.

- Ale ja to zacząłem... Nie myślałem, że na serio masz taką słabą głowę...

- Uprzedzałam. No ale mniejsza z tym.

- Mogę coś dla Ciebie zrobić?

- Najchętniej poszłabym spać.

- Dobrze kochanie, jedziemy do domu. -powiedział Piotrek i odruchowo wziął ją na ręce.

- To my też lecimy, co nie Kosa?

- Tak, tak. Widzimy się jutro. 

Pożegnali się.

Piotrek pomógł dziewczynie wysiąść z auta.

- Sama wejdę na górę. Nie jestem aż tak pijana. -próbowała się bronić.

Jednak kiedy puścił ją na dosłownie sekundę od razu straciła równowagę.

- Chyba jednak jesteś. -nie czekając na jej reakcję z powrotem wziął ją na ręce.

Kiedy znaleźli się w mieszkaniu chłopak położył Kornelię na swoim wielkim łóżku. Sam postanowił spać na kanapie. Zdjął jej buty i przykrył dokładnie dodatkowym kocem, żeby nie zmarzła.

- Piotruś? -złapała go za rękę kiedy już miał odejść

- Słucham. -powiedział łagodnym głosem

- Zostaniesz przy mnie? 

- Zostanę.

Położył się obok.

- Lepiej się czujesz? Przynieść Ci coś?

- Nic, dziękuję. Tylko... Strasznie szumi mi w głowie... 

- Do rana przejdzie. Spróbuj zasnąć.

- Ale nigdzie nie pójdziesz? -mówiła już praktycznie przez sen.

- Jeśli nie chcesz.

- Nie chcę.

- Więc nie pójdę.

Odwróciła się i wtuliła w jego tors. 

Objął ją ramieniem i pocałował w czubek głowy.

Kornelia mocniej się do niego przytuliła.

- Nigdzie się nie wybieram. -wyszeptał, jakby czując, że właśnie to chciała w tym momencie usłyszeć.

Otworzyła oczy i spojrzała na niego.

Ich twarze dzieliły tylko centymetry. 

- Kornelka... 

Nie było mu dane dokończył.

Przerwała mu delikatnym pocałunkiem.

----------------

Zostawiam Was z kolejnym rozdziałem, tak na dobranoc lub dzień dobry :)

Enjoy!

Facebookowy profil na Wasz czeka przypominam :) 

Coś mało lajków mamy a sporo Was o ten profil prosiło...

Powinnam się martwić?

No popatrzcie tylko co my tu mamy.... :D Nie wiem jak Wy, ale ja padłam!!

(Długość rozdziału i późna godzina dodania wynikają z faktu ciągłego odtwarzania tego filmiku, do czego, świadomie bądź nie, Kinga mnie namawiała/zmuszała/zachęcała/nie wiem, nazywajcie to jak chcecie :D

Jak myślicie? Z kim Resovia zmierzy się w Finale?